About Me

ഇത് എന്റെ ബ്ലോഗല്ല.ഓണ്‍ലൈന്‍ ചിന്തകള്‍ (അധികവും ഫേസ് ബുക്ക് സ്റ്റാറ്റസുകള്‍ )കൂട്ടിവെച്ച ഒരിടം മാത്രം. അനുഭവത്തിന്റെ അമ്ലത ചുവപ്പിച്ചതും സൌഹൃദത്തിന്റെ മഷിപടര്‍ന്ന് നീലിച്ചതുമായ കുറെ കടലാസുകള്‍ മാത്രം. എന്റെ ബ്ലോഗുകള്‍ ഇവയാണ് : ജനലഴി : www.janalazhi.blogspot.com മസാലദോശ : www.masaaladosai.blogspot.com

Friday 4 November 2011

  
                    പ്രഥമശുശ്രൂഷയെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു ക്ലാസ്സ് അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്തിരുന്നു ഈയിടെ.ക്ലാസ്സ് എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കെ മെഡിക്കല്‍ കോളേജിലെ അസിസ്റ്റന്റ് പ്രഫസര്‍ ആയ ഫാകല്‍ടി പറഞ്ഞു :“വെള്ളത്തില്‍ വീണ ഒരാളെ രക്ഷപ്പെടുത്താന്‍ നീന്തിച്ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഒരിക്കലും അയാളുടെ കയ്യില്‍ പിടിക്കരുത്.ആത്മരക്ഷാര്‍ഥം അയാള്‍ നിങ്ങളെ മുറുകെ പിടിക്കും.രണ്ടു പേരും വെള്ളത്തിനടിയിലാകുകയാകും ചെയ്യുക.ആ അവസ്ഥയില്‍ ഒരിക്കലും നിങ്ങളുടെ രക്ഷയെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന്‍ മുങ്ങുന്ന ആള്‍ക്ക് കഴിയുകയില്ല.അച്ഛനും മകനും ആണെങ്കില്‍ പോലും”


                       ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു.മുങ്ങിമരിക്കുന്നവന്‍ ശ്വാസം മുട്ടി പിടയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കുമ്പിള്‍ പ്രാണവായുവിനെ കുറിച്ച് എങ്ങനെ സ്വാര്‍ഥനാവാതാരിക്കാനാണ്.പക്ഷെ പിന്നീട് ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചു :“ഇക്കാര്യത്തില്‍ പലപ്പൊഴും ഞാന്‍ ഒരു എക്സപ്ഷന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളത് അമ്മയും മകനും അല്ലെങ്കില്‍ അമ്മയും മകളും ആകുമ്പോഴാണ്.അമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ രക്ഷ നോക്കി കൈ      മുറുകെ പിടിക്കാതെ കുഞ്ഞിനെ വിട്ട് ആഴങ്ങളില്‍ മരണത്തിനു കീഴടങ്ങിയത് കേള്‍ക്കാറുണ്ട്”.എനിക്കു ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് മുഴുവന്‍ വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല.എങ്കിലും ഏത് അബോധാവസ്ഥയിലും തന്റെ കുഞ്ഞിനെ പറ്റി ചിന്തിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന അമ്മ വായിച്ചാലും വായിച്ചാലും തീരാത്ത പുസ്തകമായി പിന്നെയും പിന്നെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു.





No comments:

Post a Comment